Het is een populaire misvatting, het idee dat relatietherapie per se een tweepersoonsspel is, een symbiotische onderneming waar twee mensen gezamenlijk de barsten in hun eens onverwoestbare liefde proberen te lijmen. Dat is het vaak, dat geef ik toe, maar ik denk dat het ook anders kan. Dat het soms goed kan zijn om alleen de strijd aan te gaan.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar in relatietherapie in je eentje kan soms de meest oprechte vorm van liefde zijn. Relatietherapie is een belofte die je aan jezelf en aan je partner maakt. Een belofte dat je het verleden wilt begrijpen, het heden wilt accepteren en aan een betere toekomst wilt bouwen.
We hebben het vaak over de kracht van ‘wij’, maar onderschatten de kracht van ‘ik’. In elke ‘wij’ zitten twee ‘ikken’. En soms vergeten we dat. We kunnen zo verstrikt raken in de wirwar van de ander dat we onszelf verliezen.
En daar ligt de schoonheid van ‘alleen in relatietherapie’. Het geeft je de kans om jezelf terug te vinden, om je eigen identiteit te ontdekken en te begrijpen wat je nodig hebt om gelukkig en vervuld te zijn.
Nu hoor ik je denken: “Maar is dat niet egoïstisch? Moeten we niet samenwerken aan onze problemen?” En dat begrijp ik. Maar bedenk dit: als je niet weet wat je zelf wilt, hoe kun je dan ooit verwachten dat je partner dat weet?
Alleen in relatietherapie gaat niet over het uitsluiten van de ander, maar over het omarmen van jezelf. Het gaat over het begrijpen van je eigen emoties, verlangens en behoeften. En ja, het is soms moeilijk en pijnlijk, maar het is ook bevrijdend. Het stelt je in staat om de regie over je eigen leven terug te nemen en op een gezonde manier aan je relatie te werken.
En het mooiste van dit alles? Wanneer je jezelf beter begrijpt, kun je ook beter met je partner communiceren. Het stelt je in staat om je behoeften en verlangens op een heldere en effectieve manier over te brengen. En dat kan de sleutel zijn tot het helen van je relatie.
Dus ja, relatietherapie doe je het liefst niet alleen. Maar soms moet het wel. Soms moet je de tijd en ruimte nemen om te groeien, om jezelf te vinden. En soms is dat de enige manier om je relatie te redden.
Want een relatie is niet alleen een verbintenis tussen twee mensen, maar ook een verbintenis met jezelf. En om een gezonde, vervullende relatie te hebben, moet je eerst van jezelf leren houden.
Dus neem die stap, betreed het pad van zelfontdekking, en omarm de schoonheid van jezelf. Want een sterke ‘wij’ begint altijd bij een sterke ‘ik’.
Alleen in relatietherapie is geen teken van zwakte, maar een bewijs van moed. Het vergt kracht om je eigen demonen onder ogen te zien, om jezelf uit te dagen en te groeien. En het vergt liefde om jezelf die kans te geven.
In je eentje de weg naar relatietherapie inslaan betekent niet dat je de ander buitensluit, maar juist dat je jezelf insluit. Je neemt de tijd om je eigen wonden te helen, je eigen groei te bevorderen, zodat je beter in staat bent om een partner, een toeverlaat, een liefdesverklaring te zijn voor de ander.
Een partner die zijn of haar eigen relatietherapiepad loopt is geen verloren partner. Integendeel, het is een partner die vecht, die strijdt, die in het diepe springt met de hoop terug aan de oppervlakte te komen als een beter mens, een betere minnaar, een betere vriend.
Dus ja, relatietherapie doe je het liefst niet alleen, maar het kan wel. Sterker nog, het kan een teken van diepe liefde zijn, een getuigenis van de wil om te groeien, voor jezelf en voor de relatie. Een solo-reis in relatietherapie is geen eenzame reis. Het is een reis van zelfontdekking, zelfliefde en uiteindelijk, diepe, echte verbinding.
Want in de kern is liefde niet enkel de samensmelting van twee zielen, maar ook de harmonie tussen de liefde voor de ander en de liefde voor jezelf. En om dat te bereiken, moet je soms alleen de weg van relatietherapie bewandelen. En dat is oké. Want in de ware zoektocht naar liefde, is er niets moediger dan te leren houden van jezelf.
– Harrie Kolsteeg, psycholoog en oprichter van het kwaliteitsregister voor relatietherapeuten
